Soğuk bir kış mevsiminde geceleyin sessizce lapa lapa yağan kar, evleri caddeleri gecenin karanlığında bembeyaz aydınlatmıştı. Bu kış gününde yağan karla birlikte uyuyan düşünceler harekete geçmişti. Düşünen adam satırlara tercüman olmuştu kelime kelime. Sanki binalarda yanan ışıklar gecenin bir düşüncesiydi. Yaşamak için bir ses bir nefes yeterdi. Televizyonda çalan müzik, karşımda bir daktilo ve sayfa. Sessizliğin uğultusu kaplar her yeri nedendir diyebildiğim cevabı belli olmayan sorular var zihnimde.
Gözlerim kapalı uyumaya çalışıyorum, vücudum yarını okuyor bedenim gelecekte geziyor. Rüya ile gerçek birleşimi yeni nesil robot gibi bir oluşum çıkıyor ortaya. Bir kıvılcım yetiyor sokaklara, her yerde fikir meşaleleri. Tutuşturuyor zihinleri, eline kalem alan fikir talaşı sürüyor. Oku ve paylaş gelecek dizaynı için.
Zaman ilerliyor, zaman yönetimi insanı sorguluyor; insan zamanı sorgulayamıyor, zaman insanı esir alıyor. Her şey değişiyor zaman, karşı konulması bir güç haline geliyor. Bu gücün zaman yönetimini elinde tutan, kazanıyor geleceğe koşuyor. Zamanın hızı seni beni söyler, gerisini ileri söyler: doğum, yaşam, ölüm.
Hafıza, bu hafıza neleri kayıt etmedi ki? Seni beni herkesi her şeyi kaydetti. Anılar, Savaşlar, Darbeler, Suikastler, İstihbarat Oyunları. Kayıt tuşu, düşüncelerin gizemi ve gerçek olmasıydı. Şifrelerin DNA’sı çıktı bu hafıza ile. Belki çok ama çok saçma belki çok ama çok gerçekçi. Ama bu hafızaya kayıt edildi. Bu hafızanın istihbaratı çok ama çok geniş bilgisi çok taze olaylar ve olgular çok yeni. Bu hafıza kelime oyunu değil. Varılan hedef, gösterilen gerçeklik, öngörülenden çok öte.
Yazılan nedir? Yazılamayan nedir? Aslında çok şey öyle değil mi? Kesinlik ve kararsızlıklar. Yoksulluk, işsizlik, başıboşluk kesin. Onu mu yapsam bunu mu yapsam ikilemi bir türlü karar verememek. Kararsızlıkta yapılacak şeyin cazibesi ikilem yaratıyor yapsam mı yapmasam mı gibisinden. Nereye baksam; kesinlik ve kararsızlık var, neyi okursam okuyum kesinlik kararsızlık var dün, bugün, yarın.
Gelenekçi ve yenilikçi. Bir tarafta bırakılamayan değereler, diğer tarafta çağa ayak uydurma, yenileşme, modernleşme. 21.yüzyılda değerler ile yenileşme aslında gelenekçilik ve yenilikçilik çatışıyor. Kanımca sanki savaş çıkıyor, düşünceler ölüyor ardından yeni bir düşünce silsilesi doğuyor. Hepsi farklı ve işlenmek üzere dünyaya yayılıyor. Sanat, edebiyat, felsefe, bilim bunu en güzel şekilde işler.
Neden sonuç, eleştiri. Nedenini düşünmek bir olayda sonuca ulaşmaktır. Ama bu nedenleri ve olayı bilmek gerekir. Bir düşünmek ve tekrar olay ve olgularda başa dönmek yeniden kurgulamak , işte kişisellik ve objektiflik burada başlar. Sanki neden sonuç, eleştiri yapınca ne olacak faydası ne olacak bilinmez ama farkında olmadan belki de farkında olarak zaten bunu yapıyoruz nefes alıp vermek gibi. Eleştiri bir kültürdür, elekte un elemek gibi. Eleştirinin olması açısından beni de eleştirirler bu yazıyı da eleştirirler bu gerekli. Neden sonuç olacak ki eleştiriye yol açılsın insan önünü görsün..
Bir nefes aldım, cümleler koptu benden; her satır sonrası oldu bir açıklama. Neden yazdım niçin yazdım bilmiyorum ama bu paragrafları yazdım. Yazdım yazabileceğim kadar dilim döndüğü kadar. Belki bir edebiyat, belki bir felsefe, belki bir deneme, belki bir başka şey.