Unutmayın!

Herkese selamlar, bu felaket sürecinde desteğini esirgemeyen tüm dostlarımıza öncelikle teşekkür ederim.
Biliyorsunuz ülkemiz medyasının tipik bir özelliği "unutmak". Fırsat buldukça haberlere bakıyoruz gündem o kadar değişmiş ki, biz çoktan unutulmuşuz. Merak edenler için buradan birkaç bilgi vermek istiyorum.
Siz unutmayın. Vefat eden binlerce kişiyi, enkaz altında donarak ölenleri, böyle bir felaketi unutmayın. Size bunu hatırlatacak bir deprem olmasın, unutmayın.

Depremin ilk gününden beri olabildiğince Hatay'dayım. Kurtulduğum ilk saatten itibaren başkalarını kurtarmak için kilometrelerce yol yaptık. Haberler, bilgiler kesildiği için buradan bilgi aktarmak istiyorum.

Sadece Hatay Merkez'de direkt yıkılan 6600+ binanın olduğunu belirtmek isterim. İskenderun'da keza yıkık, acil yıkılacak bina sayısı 4600+
Varın evlerinden çıkan insanları siz düşünün.

Öncelikle çocuklardan başlamak istiyorum. Uykuda böyle bir depreme yakalandığınızı düşünün. Çoğu çocuk gözünü açtığında ya enkaz altındaydı, ya etrafındaki duvarlar patlamıştı. Ya da hiç gözünü açamadı... Psikolojiler çok kötü durumda.

İskenderun'da çadırda kalıyoruz. Deprem öncesinde öğrencilerin dahi oturmadığı 1+1 daireler 2000 TL'ye verilemezken şu an 6000 TL'ye bulunamıyor. Fırsatçı ev sahiplerine de selam olsun.
Çadırda kalıyoruz, ev buluyoruz artık bir yerden başlamak istiyoruz. "Yıllık" kira isteniyor. Kredi başvurusu yapıyoruz bordro, kefil şu bu diye verilmiyor. Bari adını depremzedelere kredi olarak koymasaydınız.
Konteyner kent henüz kurulmadı, ya bir yıl kira desteği alabiliyorsunuz ya da konteynerda kalabiliyorsunuz. İşlerimiz desen zaten felaket. Fiziksel müşterileri olanlar bitik durumda, her yer yıkıldı. İnternet üzerinde iş yapanlar ise bilgisayar erişimi, elektrik, internet sıkıntısı yüzünden sınırlı olarak çalışabiliyor.

O, bu, şu kurum bilmem. Benim ilk günden beri 150+ kişilik ekiple gördüğüm ve İskenderun özelinden bahsediyorum, ayrılmayan Üsküdar Belediye'si oldu. Evcil hayvanlarımıza kadar en iyi şekilde hizmet vermeye çalışıyor. Sabah akşam aşevinde yemek dağıtımı yapıyor. Tabii ki diğer kurumlar da geliyorlar fakat bir tır su indirip dönüyorlar. Allah razı olsun vatandaşlarımızdan ki ilk günlerde tüm varlıklarıyla yardımlarını gönderdiler, bireysel gönderilen yardımlar tükendi. Uzun süredir kıyafet, hijyen ürünleri gibi yardımlar da alamıyoruz.

Bu halimize de şükür, hayattayız. Bir gün sonrasına kesin planlar kurmayın. Kimseyle küs kalmayın, gece 04:15'te her şeyimiz vardı. 04:16'da bir ceketimiz bile olmadan sokakta yağmurda kaldık. Arkamızı döndüğümüzde ise yıllardır çalışıp emek ettiğimiz evler, arabalar hiçbir şey kalmamıştı. Lütfen depremzedelere destek olurken onların da bir gün önce her şeylerinin olduğunu unutmayın. Acıyarak değil sizin de bir gün aynı duruma düşebileceğinizi düşünerek yapın. Biz bir ekmeğe muhtaç değildik, muhtaç kaldık.

"Sigorta yaptırsaydın" diyecekler muhakkak olacaktır. Bu tarz yorum yapanları kesinlikle yadırgamam çünkü Van'da, Elazığ'da, Erzincan'da bizler de yardım yaptık ama asla yaşayanlar kadar anlayamadık. "Sigorta yaptırdık". Değeri 2,5-3 Milyon TL olan evlere şu an komik bir şekilde 60-70 bin lira DASK ödemesi çıkıyor. Acil yıkılması gereken binalar henüz yıkılmadı, yıkılan binaların enkazlarından kaldırılmayanlar var.

Daha çok konuşurum da gücümüz yetmiyor. Susunca da gönül razı değil.
Söyleyeceğim tek şey bu deprem yüzyıllardan beri görülmemiş bir felakettir. Bir iki şehirde değil, ülkenin belirli bir kısmını komple felç eden bir durumdur. Tedbirinizi alın, yeni binalara inanmayın. Dayanıklılık testlerini yaptırın.
Yıllar geçse de "unutmayın, unutturmayın".

Sevgiler.
Bilal BAYAR